I. Dünya Savaşı'nda, Osmanlı Devleti'nin, Çanakkale Boğazı'nı geçmek isteyen İtilâf kuvvetleriyle yaptığı savaşlar (1915).
Bahriye Nazırı Churchill'in teklifleri ve İngiltere'nin ısrarıyla İtilâf devletlerince girişilen harekâtın amacı, Rusya ile doğrudan temasa geçmek, onlara silâh ve malzeme yardımı yapabilmekti. Bu yolla, Süveyş Kanalı ve Hint yolu üzerindeki Türk baskısı da kaldırılmış olacak; savaşa katılmak istemeyen Balkan devletleri, İtilâf devletleri yanında yer almağa zorlanacaktı.
Yapısı bakımından, savunmaya elverişli olan boğaz, Türkler tarafından mayınlanmıştı. Tabyalar, toprak ve taştandı. Zırhlı veya betondan tabya yoktu; ayrıca birçok sahte mevzi yapılmıştı. Savunma düzeni, dış, orta ve iç bölgeler olmak üzere üçe ayrılmıştı. Bunların kumandası Miralay Cevdet Bey'de idi. Savaş ilânından birkaç gün sonra, 3 Kasım 1914'te İngilizler, Seddülbahir ve Kumkale tabyalarını topa tuttular. 19 Şubat 1915'te boğazın dış tabyaları tahrip edildi. Ayrıca, karaya çıkarılan askerler, tahrip işini tamamladılar. Bu harekâtta Türkler, 19 top kaybetti. Dış savunmanın düşmesi, bazı ülkelerde büyük yankılara yol açtı. Bulgaristan, çekingen bir durum aldı. İtalya, İtilâf devletlerine meyletti. Yunanlıların İstanbul'a girmelerini istemeyen Ruslar, 40 bin kişilik yardımcı bir kuvvet göndermeyi teklif etiler. Bunun üzerine İngilizler ve Fransızlar, boğazları Ruslara vermeyi vaat ettiler. Bundan sonraki büyük taarruzun, Marmara Denizi'ne geçmek amacıyla, Fransız ve İngiliz savaş gemileri tarafından, 18 Mart 1915'te yapılması planlandı. Orta savunma tabyaları, sürekli olarak bombardıman edildi. Dış hatlara komandolar çıkarıldı. Boğazdaki mayın tarama ve temizleme işi başarıyla yürütüldü. Fakat 7-8 Mart gecesi, Yüzbaşı Hakkı Bey kumandasındaki Nusret mayın gemisi, karanlık limana, sezdirmeden tekrar mayın döşedi. İtilâf kuvvetlerinin 16 harp gemisi, 18 Mart 1915'te boğaza girerek, tabyaları ateşe tuttular. Gerek mayınlar ve gerekse bataryaların atışları ile İtilâf kuvvetleri birçok gemi kaybederek geri çekildi.
18 Mart hücumu, Çanakkale'nin, karadan yardım görmedikçe geçilemeyeceğini gösterdi. Bunun üzerine, İngiliz, Fransız ve Anzaklardan (Avustralya, Yeni Zelanda ordusu) kurulan 70 000 kişilik kuvvet, 25 Nisan 1915'te Seddülbahir ve Arıburnu bölgelerinde karaya çıkarıldı. Düşman kuvvetleri, 109 harp ve 308 nakliye gemisi ve özel çıkarma araçlarıyla denizden desteklenmekteydi. Bu çıkarmaya karşı savunma görevi, 5. Orduya verildi.
İlk çıkarmalar Seddülbahir, Arıburnu ve Kumkale'ye yapıldı. Bazı yerlerde başarı kazanan düşman, kesin sonuca gidemedi. Seddülbahir ve Arıburnu'nu almayı başaramadı. Binbaşı Mahmud Bey idaresindeki Türk kuvvetleri, düşmanın içi bölgelere sızmasını engelledi. İlk çıkarma günü, 19. Tümen kumandanı Mustafa Kemal Bey (Atatürk), 17. Piyade Alayını, Conkbayırı'na vaktinde yetiştirerek, Kocaçimen tepesinin düşman eline geçmesini önledi. Düşman, 25 Nisan 1915 harekâtında, büyük kayba karşılık küçük bir köprübaşı elde edebildi, orada tutundu. Türk kuvvetleri, gecenin karanlığından faydalanarak düşmanı denize dökmek istediyse de, bu harekâtta yer alan Arap askerlerinin başarısızlığı ve çıkarttıkları gürültü, buna imkân vermedi. Öte yandan, 15 000 kişilik Anzak kuvveti de karaya çıkarılmıştı. Aynı günlerde düşman Saros Körfezi'ne, Beşike Limanı'na gösteriş çıkarmaları yaptı. Sonraki günlerde de Alçıtepe ve Arıburnu'nda Kocaçimen tepesini elde etmek için harekete geçti. Fakat, 5. Ordu kuvvetleri, büyük kayıplara rağmen, düşmanı püskürttü. Bu arada yapılan Seddülbahir, Arıburnu ve deniz savaşları çok kanlı geçti. Düşman, Seddülbahir'e 26 Nisan günü, top ateşiyle hücuma başlamıştı. 1 Mayıs gecesi ve daha sonraki günlerde, 17 000 kişilik Türk kuvveti karşı saldırıya geçti. Fakat, bunda başarı kazanılamadı ve Türkler, 16 000 kayıp verdiler. İngilizlerin kaybı, 14 000 kişiydi.
Düşmanın ikinci hücumu, 6-8 Mayıs arasında, Alçıtepe'yi ele geçirmek oldu. Birkaç kere siperlere giren Fransızlar püskürtüldü. Sadece birinci hat siperleri, düşman elinde kaldı. 26 Nisan'da ve daha sonraki günlerde denizde savaşlar oldu. Türklerin Nurulbahir adlı gemisi battı. Gülcemal vapuru yara aldı. Buna karşılık, İtilâf kuvvetlerinin Goliath zırhlısı batırıldı.
14 Mayıs'ta İngiliz harp komitesi, savaşa devam kararı aldı ve İngiliz kabinesinde bazı vekiller değiştirildi. 18 Mayıs'a kadar nemli çarpışma olmadı. Haziran ayında, kanlı siper muharebeleri yapıldı. 4 Haziran'da 50 000 kişilik İngiliz ve Fransız ordusu, 25 000 kişilik Türk ordusu üzerine, top ateşi desteğinde taarruza geçti. Taarruzda zırhlı araçlar da kullanıldı. Bu hücum, Çanakkale'deki en kanlı muharebe oldu. Düşman, bazı Türk siperlerine girdi. 9 Temmuz'da Seddülbahir kumandanlığına Vehip Paşa getirildi. Biraz sonra Kerevizdere savaşları başladı. Çıkarmanın başlamasından 70. güne kadar Türk ordusu, 100 000 kayıp verdi. Her şeye rağmen düşman ilerlemeyi başaramadı, yeni bir çıkarma yapmaya karar verdi. Amaç, Anafartalar platosunu ve Kocaçimen'i ele geçirmekti. Taze kuvvetler, Ağustos başında Suvla kıyılarına, baskın halinde çıkarma yaptılar. Bunun üzerine Mustafa Kemal'in emriyle 28. ve 41. alaylar, 10 Ağustos'ta hücuma hazırlandı. Kumandanın kısa bir konuşmasından sonra, süngü hücumu başladı. Düşman, siperlerinde bastırıldı. Türkler, Şahinsırt'a kadar ilerledi. Savaş sırasında, Mustafa Kemal'in göğsüne bir şarapnel parçası çarptı. Düşman, Mustafa Kemal'in yönettiği bu harekâtla, ağır kayıplar vererek püskürtüldü.
1915 yılının sonbahar ayları, kanlı fakat sonuç alınamayan çarpışmalarla geçti. Türk başkumandanlığı, 1. Orduyu Gelibolu'ya yolladı. Böylece Türk ordusu, 21 tümene çıktı. Başlangıçta üç gün içinde Çanakkale Boğazını geçeceklerini sanarak giriştikleri savaşı bir an önce sonuçlandırmak isteyen İtilâf Devletleri, yeni kuvvetler sağlamağa çalıştılarsa da sonuç alamadılar. General Charles Monroe, Çanakkale'nin boşaltılması gereğini belirten bir rapor verdi. Bunun üzerine, 5 Aralık tarihinde iki İngiliz tümeni, Selânik'e gönderildi. Kasım ayında başlayan yağmur ve kar fırtınası, siperlerde birçok askerin boğulmasına sebep oldu. Bu felâkette düşmanın kaybı da çoktu.
Limanda birçok küçük gemi battı. Neticede çıkarma sahaları, düşman tarafından boşaltıldı. Gizlice yapılan boşaltma harekâtı sonucu, Ocak 1916'da Gelibolu yarımadası tamamen bırakılmış oldu. Bu arada bazı çarpışmalar da oldu. Anafartalar ve Arıburnu çekilmesi sırasında dikkati dağıtmak için, düşman, 19 Aralık günü Seddülbahir bölgesine saldırdı. Buraya döşenmiş olan mayınlar, Türklerin düşmanı takibine imkân vermedi.
Çanakkale, I. Dünya Savaşında Türkiye'nin çarpıştığı on cepheden biriydi. Türk kara ordusu, savaş araç ve gereçleri bakımından çok zayıftı. Burada görev alan Türk deniz kuvvetleri, 1911-1912 İtalyan ve 1912-1913 Balkan savaşlarında yıpranmış durumdaydı. Savaş sırasında Türkiye, müttefiklerinden beklediği yardımı göremedi. Sadece Alman subayları, Türk subayları yanında görev aldılar. Avusturya'nın yardımı, iki bataryadan ibaret kaldı. Beklenen silah ve malzeme yardımı sağlansaydı, sonuç çok daha farklı olabilirdi.
Çanakkale savaşları, 8,5 ay sürdü. Türk ordusunun karşı koymasıyla, Çanakkale, Irak, Filistin cephelerinde bir milyona yakın İngiliz ve Fransız askeri, batıdaki ana cephelerinden uzak tutulmuş oldu. Savaşlar, iki taraf için de büyük kayıplara sebep oldu. İtilâf devletleri, Çanakkale'ye önce 70 000 kişi göndermişlerdi. Sonradan bu kuvvet 500 bin kişiye çıkarıldı. Bunun 400 000'i İngiliz, 79 000'i Fransız ordusundandı. İngilizlerin kaybı, 115 000'i ölü, yaralı, esir ve memleketine gönderilen, 90 000'i hasta olmak üzere 205 000 idi. Fransızların kaybı 47 000'di. Türklerde ise şehid, yaralı ve hasta sayısı, 252 300'ü buldu.
Çanakkale Savaşı yalnız bizim tarihimizin değil yakın dünya tarihinin en önemli savaşlarından biridir. Çanakkale Boğazı'nı savaş gemileriyle zorlayarak aşma, böylece İstanbul'a kavuşma isteği Avrupa büyük devletlerinin öteden beri isteğiydi.
Bunu gerçekleştirmek isteyen düşman kuvvetleri 18 Mart 1915 tarinde kazandığı bu zaferle ''Çanakale Geçilemez '' sözünü Türk ve dünya tarihine altın harflerle yazdırmayı başarmıştır. Bu zafer göğüslerinde iman duygularıyla dolu aziz Türk Milleti'nin kendilerinden katkat üstün ve tarihinin modern silah ve cephanesine sahip düşman kuvvetlerine unutamadıkları bir ders verdiği ,destanlar yazarak kazandığı bir şeref ve haysiyet mücadelesidir.
Bu savaşta kasabamızdan da çok sayıda asker bu cephede savaşmış çoğu mertebelerin en yükseği şehitlik mertebesine kavuşmuş,bazılarıda vücutlarında aldıkları şarapnel yaralarıyla gazi olma şerefine erişmişlerdi.
Bir çoğundan günlerce haber alınamamış babaları cepheye giderken anne karnında olanların çoğuda babalarını görememişlerdir. Cephe gerisinde analar,eşler çocuklar çok büyük yokluklar içerisinde aç ve susuz asker yolunu gözlemiş,yetim yavrularını onca yoklukta kol kanat germişlerdir.
Cephe gerisinde analar,eşler çocuklar çok büyük yokluklar içerisinde aç ve susuz asker yolunu gözlemiş,yetim yavrularını onca yoklukta kol kanat germişlerdir.
Bu savaşta daha doğmadan babasını kaybeden ''Çullu Ayşe'nin oğlu Mevlüt amcamız , babasını rüyasında görmüş rüyasında babası tarafından sol böğründen çok acı çektiği ifade edilmiş.Ama yıllarca sonra savaş kayıtlarına ulaştıklarında gerçektende sol tarafından aldığı bir düşman süngüsü darbesiyle cephe gerisinde hastaneye kadırıldığı orada şehitlik mertebesine ulaştığını , nüfus kütüğünde yazılmış olduğunu öğrenmişlerdir.Kasabamızda Çanakkale şehidi çocuğu maaşını alan bir amcamız olan Mevlüt OKUMUŞ (Adil,Arif,Ali ve Mustafa OKUMUŞ'un babaları)93 Yaşında olup şu anda hayattadırlar. KADİR OĞLU ABDİL'E AİT ŞEHİT OLDUĞUNU BELİRTİR BELGE
Kasabamızın bazı yaşlılarından edinilen bilgilere göre
KASABAMIZDAN ÇANAKKALE SAVAŞINDA ŞEHİT VEYA GAZİ OLANLAR
Osman Ağa gözünden yaralanmış (Kör Osman Gazi) kardeşi Şehit olmuştur. Molla Kadir Oğlu Ahmet (Şehit) Patlağın Babası Kadir (Şehit) Hacı Musa Oğlu İzzet Çanakkale de Gazi, Sakarya Meydan Muharebesinde Şehit İben Oğlu Mehmet Solmaz (şehit) Hurşit Oğlu Hasan (Kör Hasan) Solmaz (Gazi) Kara Veliler den 2 şehit Kara velilerin Emin'in Babası ve Kardeşi Kazım. Abdı Oğlu Mehmet Emin 17 Yaşında (25 Günlük Evli) (Şehit) (İmamların En Büyük Oğlu) Vanlıların Ahmet (Gazi) gözünden şarapnel parçasıyla yaralanmış Kel Süleymanların Mehmet Efe (Gazi) Murat Karabacak (Gazi) Sofu Mehmet (Koca Bacakların İdris in Amcaları) Şehit Tokatlı Emir Veli oğullarından bir şehit Kadir oğlu Abdil (Şehit) Hacı Bekir Oğlu Süleyman, Mustafa, Mahmut ve Hot Osman kardeşi Bekir (Şehit) Hacı Velilerden 2 Şehit Arif Hocalardan Mehmet Emin ve Hüseyin kardeşler (Şehit) Kara Kızın Kamil (sağ omzuna isabet eden şarapnel parçasıyla yaralanmış Gazi). Kolsuz Kamil-Yirik Amca (koluna şarapnel isabet etmesi sonucu kolunu vatanı uğrunda feda eden Gazilerimizden)
Daha ismini sayamadığımız Kasabamızdan pek çok şehidimizin olduğunuda unutmamak gerekir.
ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ’NE
Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi? En kesif orduların yükleniyor dördü beşi. -Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya. Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı! Nerde-gösterdiği vahşetle 'bu: bir Avrupalı' Dedirir-Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi, Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud kafesi! Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ı beşer, Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer. Yedi iklimi cihânın duruyor karşında, Ostralya'yla beraber bakıyorsun: Kanada! Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk: Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk. Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ... Hani, tâuna da züldür bu rezil istilâ! Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil, Ne kadar gözdesi mevcûd ise hakkıyle, sefil, Kustu Mehmedciğin aylarca durup karşısına; Döktü karnındaki esrârı hayâsızcasına. Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz... Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz. Sonra mel'undaki tahribe müvekkel esbâb, Öyle müdhiş ki: Eder her biri bir mülkü harâb.
Öteden sâikalar parçalıyor âfâkı; Beriden zelzeleler kaldırıyor a'mâkı; Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin; Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin. Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam, Atılan her lağamın yaktığı: Yüzlerce adam. Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer; O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer... Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak, Boşanır sırtlara vâdilere, sağnak sağnak. Saçıyor zırha bürünmüş de o nâmerd eller, Yıldırım yaylımı tûfanlar, alevden seller. Veriyor yangını, durmuş da açık sinelere, Sürü halinde gezerken sayısız teyyâre. Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler... Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler! Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından; Alınır kal'â mı göğsündeki kat kat iman? Hangi kuvvet onu, hâşâ, edecek kahrına râm? Çünkü te'sis-i İlahi o metin istihkâm.
Sarılır, indirilir mevki-i müstahkemler, Beşerin azmini tevkif edemez sun'-i beşer; Bu göğüslerse Hudâ'nın ebedi serhaddi; 'O benim sun'-i bedi'im, onu çiğnetme' dedi. Asım'ın nesli...diyordum ya...nesilmiş gerçek: İşte çiğnetmedi nâmusunu, çiğnetmiyecek. Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar... O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar, Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor, Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor! Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker! Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer. Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi... Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi. Sana dar gelmiyecek makberi kimler kazsın? 'Gömelim gel seni tarihe' desem, sığmazsın. Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb... Seni ancak ebediyyetler eder istiâb. 'Bu, taşındır' diyerek Kâ'be'yi diksem başına; Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına; Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle, Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle; Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan, Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan; Sen bu âvizenin altında, bürünmüş kanına, Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına, Türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem; Gündüzün fecr ile âvizeni lebriz etsem; Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana... Yine bir şey yapabildim diyemem hatırana. Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini, Şarkın en sevgili sultânı Salâhaddin'i, Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran... Sen ki, İslam'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran, O demir çenberi göğsünde kırıp parçaladın; Sen ki, rûhunla beraber gezer ecrâmı adın; Sen ki, a'sâra gömülsen taşacaksın...Heyhât, Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât... Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber, Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber.
Mehmet Akif Ersoy
BÜYÜK ÖNDER GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK VE DİĞER CEPHE KOMUTANLARI
KASABAMIZDA DA ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNİ ANMA TÖRENLERİ YAPILACAKTIR
DEĞİŞİK FOTOĞRAFLAR VE VİDEOLAR HAZIR HALE GETİRİLDİKTEN SONRA EKLENECEKTİR
Sitemizde yayınlanan haberlerin ve fotoğrafların kullanım hakkı www.dislikasabasi.com 'a aittir.
Herhangi bir şekilde haber içeriği ve fotoğrafları izin alınmaksınız kullanılamaz..
Yorumlar yazarlarına aittir. İçeriklerinden biz sorumlu tutulamayız.
Yorum Bölümünden bundan sonra Yorum yapan üyemize ait bilgiler ve avatar resmi görülebilecektir. Avatar resminizi sitemizde yer alan resimlerden seçebileceğiniz
gibi farklı bir resim ile değiştirmek istiyorsanız ; özel mesaj bölümünden admine mesaj göndererek veya üyelikte yer alan email adresinden webmaster@dislikasabasi.com
email adresine resmin internet adresini veya resmi gönderebilirsiniz.
Yorumlayan :
yiğit eroğlu
Tarih : 23/03/2009 00:00:00
uşşak
30/09/2007Mesaj Bilgisi
28
Yeni Üye
o kadar sehid....hepsınden allah razı olsun ama sormak lazım çanakkale geçildi mi geçilmedi mi...
Yorumlayan :
ramazan vural
Tarih : 23/03/2009 00:00:00
manisa
25/11/2007Mesaj Bilgisi
78
Aktif Üye
burada son söz Türkün olacak nefer şehit ordu gazi olacak
şehitlerimizden allah razı olsun mekanı cennet olsun
Yorumlayan :
emre bilgin
Tarih : 22/03/2009 00:00:00
08/01/2008Mesaj Bilgisi
4
Yeni Üye
kasabamızdan tahmini bile olsa bukadar şehit olmasına rağmen 18 martın kutlanmaması nekadar hazin bi durum...şehitlerimizin ruhu şad olsun..
canakkale savasi canakkale seferi senki.kucatmis.boguyorken husran. o demir. cenberi gögsunde kirip parcaladin. sen ki. ruhunla . beraber gezer ecrami adin, sen ki. a.sara. gomulsen tasacaksin...heyhat. sana gelmez bu ufuklar.seni almaz bu cihat... ey sehit oglu sehit.isteme benden makber. sana. agucunu acmis duruyor peygamber. yagci oglu mehmet yurdusev almanya franfurt
Yorumlayan :
Hande Yağmur
Tarih : 20/03/2009 00:00:00
16/06/2008Mesaj Bilgisi
7
Yeni Üye
ÇANAKKALE şehitlerini ve tüm şehitlerimizi rahmetle anıyoruz.....
Yorumlayan :
Hande Yağmur
Tarih : 20/03/2009 00:00:00
16/06/2008Mesaj Bilgisi
7
Yeni Üye
Türküm.Muzaffer doğmuşuz birkere.Birkarış toprak uğruna,kimimiz şehit oluruz, kimimiz gazi.Dünyada heryer geçilir belki, lakin geçilmez ÇANAKKALE BOĞAZI...Nasıl geçilebilsin ki...Bir şehidin cebinden çıkan mektupta...Şu beyit yazarken...Vatan bugün bizden razı olacak...NEFER ŞEHİT... ORDU GAZİ OLACAK...BURDA SON SÖZ TÜRKÜN SÖZÜ OLACAK...NEFER ŞEHİT...ORDU GAZİ OLACAK...
Yorumlayan :
turan susan
Tarih : 19/03/2009 00:00:00
Tekirdağ/Çorlu
24/12/2005Mesaj Bilgisi
842
Fanatik Üye
BU VATAN UĞRUNDA YÜKSEK ŞUUR VE MANEVİ HİSLERLE 5 DAKİKA SONRA ÖLECEĞİNİ BİLE BİLE SON NEFESİNE KADAR ÇARPIŞIP ŞEHİT DÜŞEN, GAZİ OLAN TÜM ECDADIMIZI RAHMET VE MİNNETLE ANIYORUM. ALLAH (C.C) BU VATANI KANI, CANI VE MALI İLE BİZLERE MİRAS BIRAKAN YÜCE TÜRK ECDADINI CENNET MEKANI, NURDAN KABİR, KEVSER NEHRİNDEN İÇECEK, HURMA DALLARINDAN YİYECEK NESAİP EĞLESİN. ÇANAKKALE ŞEHİTLİKLERİNİ GEZİNCE O MANEVİYATI NASIL HİSSEDECEKSİNİZ, GİDİP GÖRÜN. ALLAH TÜRK SOYUNA BİRDAHA O GÜNLERİ GÖSTERMESİN. ONUN İÇİNDE GELECEĞİMİZİ, ÇOCUKLARIMIZ İÇERİDE VE DIŞARIDA ÜLKEYE YAN BAKAN, ART NİYET BESLEYEN ŞEREFSİZLERE KARŞIDA HERZAMAN TETİKTE DURALIM. HERKESİN 18 MART ŞEHİTLER GÜNÜNÜ KUTLARIM.
Yorumlayan :
Mehmet Akkuş
Tarih : 19/03/2009 00:00:00
AfYoN CoCuĞuYuZ BiZ GüNGöRMüŞüNDeN
15/08/2008Mesaj Bilgisi
41
Aktif Üye
Topraklarımız ugrana can veren şehitlerimize ALLAH rahmetini esirgemesin BU TOPRAKLAR KANLA ALINDI KANLA VERİLİR..
Yorumlayan :
Bayram SOLMAZ
Tarih : 19/03/2009 00:00:00
manisa-salihli
09/02/2007Mesaj Bilgisi
60
Aktif Üye
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım...
94 YIL ÖNCE ÇANAKKALE''DE, BU VATAN UĞRUNA CANINI VERMEKTE BİR AN BİLE TEREDDÜT ETMEYEN TÜM ŞEHİT VE GAZİ ECDADIMI SONSUZ HÜRMET VE SAYGI İLE ANAR, YÜCE ALLAH''TAN, MEKANLARI CENNET KABRİ NUR OLMASINI DİLERİM.AYRICA BİR GAZİ (YİRİK OĞLU KOLSUZ KAMİL SOLMAZ) TORUNU OLMAKTAN DA NAÇİZANE ÖVÜNÇ DUYARIM.RUHUNUZ ŞAD OLSUN, BU VATANIN KIYMETİNİ BİLEMEYENLERE DERT OLSUN. Bayram SOLMAZ - YİRİKOĞLU, Salihli
Yorumlayan :
mustafa tekeş
Tarih : 18/03/2009 00:00:00
KÜTAHYA
28/04/2006Mesaj Bilgisi
916
Fanatik Üye
şehitlerimize Allah''tan rahmet diliyorum .Hala TÜRK milletinin gücünü denemek isteyenler var ama hepsine Çanakkale''yi hatırlamalarını tavsiye ediyorum.NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE... ÇANAKKALE GEÇİLMEZ...
