I. Dünya Savaşı'nda, Osmanlı Devleti'nin, Çanakkale Boğazı'nı geçmek isteyen İtilâf kuvvetleriyle yaptığı savaşlar (1915).
Bahriye Nazırı Churchill'in teklifleri ve İngiltere'nin ısrarıyla İtilâf devletlerince girişilen harekâtın amacı, Rusya ile doğrudan temasa geçmek, onlara silâh ve malzeme yardımı yapabilmekti. Bu yolla, Süveyş Kanalı ve Hint yolu üzerindeki Türk baskısı da kaldırılmış olacak; savaşa katılmak istemeyen Balkan devletleri, İtilâf devletleri yanında yer almağa zorlanacaktı.
Yapısı bakımından, savunmaya elverişli olan boğaz, Türkler tarafından mayınlanmıştı. Tabyalar, toprak ve taştandı. Zırhlı veya betondan tabya yoktu; ayrıca birçok sahte mevzi yapılmıştı. Savunma düzeni, dış, orta ve iç bölgeler olmak üzere üçe ayrılmıştı. Bunların kumandası Miralay Cevdet Bey'de idi. Savaş ilânından birkaç gün sonra, 3 Kasım 1914'te İngilizler, Seddülbahir ve Kumkale tabyalarını topa tuttular. 19 Şubat 1915'te boğazın dış tabyaları tahrip edildi. Ayrıca, karaya çıkarılan askerler, tahrip işini tamamladılar. Bu harekâtta Türkler, 19 top kaybetti. Dış savunmanın düşmesi, bazı ülkelerde büyük yankılara yol açtı. Bulgaristan, çekingen bir durum aldı. İtalya, İtilâf devletlerine meyletti. Yunanlıların İstanbul'a girmelerini istemeyen Ruslar, 40 bin kişilik yardımcı bir kuvvet göndermeyi teklif etiler. Bunun üzerine İngilizler ve Fransızlar, boğazları Ruslara vermeyi vaat ettiler. Bundan sonraki büyük taarruzun, Marmara Denizi'ne geçmek amacıyla, Fransız ve İngiliz savaş gemileri tarafından, 18 Mart 1915'te yapılması planlandı. Orta savunma tabyaları, sürekli olarak bombardıman edildi. Dış hatlara komandolar çıkarıldı. Boğazdaki mayın tarama ve temizleme işi başarıyla yürütüldü. Fakat 7-8 Mart gecesi, Yüzbaşı Hakkı Bey kumandasındaki Nusret mayın gemisi, karanlık limana, sezdirmeden tekrar mayın döşedi. İtilâf kuvvetlerinin 16 harp gemisi, 18 Mart 1915'te boğaza girerek, tabyaları ateşe tuttular. Gerek mayınlar ve gerekse bataryaların atışları ile İtilâf kuvvetleri birçok gemi kaybederek geri çekildi.
18 Mart hücumu, Çanakkale'nin, karadan yardım görmedikçe geçilemeyeceğini gösterdi. Bunun üzerine, İngiliz, Fransız ve Anzaklardan (Avustralya, Yeni Zelanda ordusu) kurulan 70 000 kişilik kuvvet, 25 Nisan 1915'te Seddülbahir ve Arıburnu bölgelerinde karaya çıkarıldı. Düşman kuvvetleri, 109 harp ve 308 nakliye gemisi ve özel çıkarma araçlarıyla denizden desteklenmekteydi. Bu çıkarmaya karşı savunma görevi, 5. Orduya verildi.
İlk çıkarmalar Seddülbahir, Arıburnu ve Kumkale'ye yapıldı. Bazı yerlerde başarı kazanan düşman, kesin sonuca gidemedi. Seddülbahir ve Arıburnu'nu almayı başaramadı. Binbaşı Mahmud Bey idaresindeki Türk kuvvetleri, düşmanın içi bölgelere sızmasını engelledi. İlk çıkarma günü, 19. Tümen kumandanı Mustafa Kemal Bey (Atatürk), 17. Piyade Alayını, Conkbayırı'na vaktinde yetiştirerek, Kocaçimen tepesinin düşman eline geçmesini önledi. Düşman, 25 Nisan 1915 harekâtında, büyük kayba karşılık küçük bir köprübaşı elde edebildi, orada tutundu. Türk kuvvetleri, gecenin karanlığından faydalanarak düşmanı denize dökmek istediyse de, bu harekâtta yer alan Arap askerlerinin başarısızlığı ve çıkarttıkları gürültü, buna imkân vermedi. Öte yandan, 15 000 kişilik Anzak kuvveti de karaya çıkarılmıştı. Aynı günlerde düşman Saros Körfezi'ne, Beşike Limanı'na gösteriş çıkarmaları yaptı. Sonraki günlerde de Alçıtepe ve Arıburnu'nda Kocaçimen tepesini elde etmek için harekete geçti. Fakat, 5. Ordu kuvvetleri, büyük kayıplara rağmen, düşmanı püskürttü. Bu arada yapılan Seddülbahir, Arıburnu ve deniz savaşları çok kanlı geçti. Düşman, Seddülbahir'e 26 Nisan günü, top ateşiyle hücuma başlamıştı. 1 Mayıs gecesi ve daha sonraki günlerde, 17 000 kişilik Türk kuvveti karşı saldırıya geçti. Fakat, bunda başarı kazanılamadı ve Türkler, 16 000 kayıp verdiler. İngilizlerin kaybı, 14 000 kişiydi.
Düşmanın ikinci hücumu, 6-8 Mayıs arasında, Alçıtepe'yi ele geçirmek oldu. Birkaç kere siperlere giren Fransızlar püskürtüldü. Sadece birinci hat siperleri, düşman elinde kaldı. 26 Nisan'da ve daha sonraki günlerde denizde savaşlar oldu. Türklerin Nurulbahir adlı gemisi battı. Gülcemal vapuru yara aldı. Buna karşılık, İtilâf kuvvetlerinin Goliath zırhlısı batırıldı.
14 Mayıs'ta İngiliz harp komitesi, savaşa devam kararı aldı ve İngiliz kabinesinde bazı vekiller değiştirildi. 18 Mayıs'a kadar nemli çarpışma olmadı. Haziran ayında, kanlı siper muharebeleri yapıldı. 4 Haziran'da 50 000 kişilik İngiliz ve Fransız ordusu, 25 000 kişilik Türk ordusu üzerine, top ateşi desteğinde taarruza geçti. Taarruzda zırhlı araçlar da kullanıldı. Bu hücum, Çanakkale'deki en kanlı muharebe oldu. Düşman, bazı Türk siperlerine girdi. 9 Temmuz'da Seddülbahir kumandanlığına Vehip Paşa getirildi. Biraz sonra Kerevizdere savaşları başladı. Çıkarmanın başlamasından 70. güne kadar Türk ordusu, 100 000 kayıp verdi. Her şeye rağmen düşman ilerlemeyi başaramadı, yeni bir çıkarma yapmaya karar verdi. Amaç, Anafartalar platosunu ve Kocaçimen'i ele geçirmekti. Taze kuvvetler, Ağustos başında Suvla kıyılarına, baskın halinde çıkarma yaptılar. Bunun üzerine Mustafa Kemal'in emriyle 28. ve 41. alaylar, 10 Ağustos'ta hücuma hazırlandı. Kumandanın kısa bir konuşmasından sonra, süngü hücumu başladı. Düşman, siperlerinde bastırıldı. Türkler, Şahinsırt'a kadar ilerledi. Savaş sırasında, Mustafa Kemal'in göğsüne bir şarapnel parçası çarptı. Düşman, Mustafa Kemal'in yönettiği bu harekâtla, ağır kayıplar vererek püskürtüldü.
1915 yılının sonbahar ayları, kanlı fakat sonuç alınamayan çarpışmalarla geçti. Türk başkumandanlığı, 1. Orduyu Gelibolu'ya yolladı. Böylece Türk ordusu, 21 tümene çıktı. Başlangıçta üç gün içinde Çanakkale Boğazını geçeceklerini sanarak giriştikleri savaşı bir an önce sonuçlandırmak isteyen İtilâf Devletleri, yeni kuvvetler sağlamağa çalıştılarsa da sonuç alamadılar. General Charles Monroe, Çanakkale'nin boşaltılması gereğini belirten bir rapor verdi. Bunun üzerine, 5 Aralık tarihinde iki İngiliz tümeni, Selânik'e gönderildi. Kasım ayında başlayan yağmur ve kar fırtınası, siperlerde birçok askerin boğulmasına sebep oldu. Bu felâkette düşmanın kaybı da çoktu.
Limanda birçok küçük gemi battı. Neticede çıkarma sahaları, düşman tarafından boşaltıldı. Gizlice yapılan boşaltma harekâtı sonucu, Ocak 1916'da Gelibolu yarımadası tamamen bırakılmış oldu. Bu arada bazı çarpışmalar da oldu. Anafartalar ve Arıburnu çekilmesi sırasında dikkati dağıtmak için, düşman, 19 Aralık günü Seddülbahir bölgesine saldırdı. Buraya döşenmiş olan mayınlar, Türklerin düşmanı takibine imkân vermedi.
Çanakkale, I. Dünya Savaşında Türkiye'nin çarpıştığı on cepheden biriydi. Türk kara ordusu, savaş araç ve gereçleri bakımından çok zayıftı. Burada görev alan Türk deniz kuvvetleri, 1911-1912 İtalyan ve 1912-1913 Balkan savaşlarında yıpranmış durumdaydı. Savaş sırasında Türkiye, müttefiklerinden beklediği yardımı göremedi. Sadece Alman subayları, Türk subayları yanında görev aldılar. Avusturya'nın yardımı, iki bataryadan ibaret kaldı. Beklenen silah ve malzeme yardımı sağlansaydı, sonuç çok daha farklı olabilirdi.
Çanakkale savaşları, 8,5 ay sürdü. Türk ordusunun karşı koymasıyla, Çanakkale, Irak, Filistin cephelerinde bir milyona yakın İngiliz ve Fransız askeri, batıdaki ana cephelerinden uzak tutulmuş oldu. Savaşlar, iki taraf için de büyük kayıplara sebep oldu. İtilâf devletleri, Çanakkale'ye önce 70 000 kişi göndermişlerdi. Sonradan bu kuvvet 500 bin kişiye çıkarıldı. Bunun 400 000'i İngiliz, 79 000'i Fransız ordusundandı. İngilizlerin kaybı, 115 000'i ölü, yaralı, esir ve memleketine gönderilen, 90 000'i hasta olmak üzere 205 000 idi. Fransızların kaybı 47 000'di. Türklerde ise şehid, yaralı ve hasta sayısı, 252 300'ü buldu.
Çanakkale Savaşı yalnız bizim tarihimizin değil yakın dünya tarihinin en önemli savaşlarından biridir. Çanakkale Boğazı'nı savaş gemileriyle zorlayarak aşma, böylece İstanbul'a kavuşma isteği Avrupa büyük devletlerinin öteden beri isteğiydi.
Bunu gerçekleştirmek isteyen düşman kuvvetleri 18 Mart 1915 tarinde kazandığı bu zaferle ''Çanakale Geçilemez '' sözünü Türk ve dünya tarihine altın harflerle yazdırmayı başarmıştır. Bu zafer göğüslerinde iman duygularıyla dolu aziz Türk Milleti'nin kendilerinden katkat üstün ve tarihinin modern silah ve cephanesine sahip düşman kuvvetlerine unutamadıkları bir ders verdiği ,destanlar yazarak kazandığı bir şeref ve haysiyet mücadelesidir.
Bu savaşta kasabamızdan da çok sayıda asker bu cephede savaşmış çoğu mertebelerin en yükseği şehitlik mertebesine kavuşmuş,bazılarıda vücutlarında aldıkları şarapnel yaralarıyla gazi olma şerefine erişmişlerdi.
Bir çoğundan günlerce haber alınamamış babaları cepheye giderken anne karnında olanların çoğuda babalarını görememişlerdir. Cephe gerisinde analar,eşler çocuklar çok büyük yokluklar içerisinde aç ve susuz asker yolunu gözlemiş,yetim yavrularını onca yoklukta kol kanat germişlerdir.
Cephe gerisinde analar,eşler çocuklar çok büyük yokluklar içerisinde aç ve susuz asker yolunu gözlemiş,yetim yavrularını onca yoklukta kol kanat germişlerdir.
Bu savaşta daha doğmadan babasını kaybeden ''Çullu Ayşe'nin oğlu Mevlüt amcamız , babasını rüyasında görmüş rüyasında babası tarafından sol böğründen çok acı çektiği ifade edilmiş.Ama yıllarca sonra savaş kayıtlarına ulaştıklarında gerçektende sol tarafından aldığı bir düşman süngüsü darbesiyle cephe gerisinde hastaneye kadırıldığı orada şehitlik mertebesine ulaştığını , nüfus kütüğünde yazılmış olduğunu öğrenmişlerdir.Kasabamızda Çanakkale şehidi çocuğu maaşını alan bir amcamız olan Mevlüt OKUMUŞ (Adil,Arif,Ali ve Mustafa OKUMUŞ'un babaları)92 Yaşında olup şu anda hayattadırlar. KADİR OĞLU ABDİL'E AİT ŞEHİT OLDUĞUNU BELİRTİR BELGE
Kasabamızın bazı yaşlılarından edinilen bilgilere göre
KASABAMIZDAN ÇANAKKALE SAVAŞINDA ŞEHİT VEYA GAZİ OLANLAR
Osman Ağa gözünden yaralanmış (Kör Osman Gazi) kardeşi Şehit olmuştur. Molla Kadir Oğlu Ahmet (Şehit) Patlağın Babası Kadir (Şehit) Hacı Musa Oğlu İzzet Çanakkale de Gazi, Sakarya Meydan Muharebesinde Şehit İben Oğlu Mehmet Solmaz (şehit) Hurşit Oğlu Hasan (Kör Hasan) Solmaz (Gazi) Kara veliler den 2 şehit Kara velilerin Emin in Babası ve Kardeşi Kazım. AbdıOğlu Mehmet Emin (İmamlardan) Vanlıların Ahmet (Gazi) gözünden şarapnel parçasıyla yaralanmış Kel Süleymanların Mehmet Efe (Gazi) Murat Karabacak (Gazi) Sofu Mehmet (Koca Bacakların İdris in Amcaları) Şehit Tokatlı Emir Veli oğullarından bir şehit Kadir oğlu Abdil (Şehit) Hacı Bekir Oğlu Süleyman, Mustafa, Mahmut ve Hot Osman kardeşi Bekir (Şehit) Hacı Velilerden 2 Şehit Arif Hocalardan Mehmet Emin ve Hüseyin kardeşler (Şehit) Kara Kızın Kamil (sağ omzuna isabet eden şarapnel parçasıyla yaralanmış Gazi)
Daha ismini sayamadığımız Kasabamızdan pek çok şehidimizin olduğunuda unutmamak gerekir.
ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ’NE
Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi? En kesif orduların yükleniyor dördü beşi. -Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya. Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı! Nerde-gösterdiği vahşetle 'bu: bir Avrupalı' Dedirir-Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi, Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud kafesi! Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ı beşer, Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer. Yedi iklimi cihânın duruyor karşında, Ostralya'yla beraber bakıyorsun: Kanada! Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk: Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk. Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ... Hani, tâuna da züldür bu rezil istilâ! Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil, Ne kadar gözdesi mevcûd ise hakkıyle, sefil, Kustu Mehmedciğin aylarca durup karşısına; Döktü karnındaki esrârı hayâsızcasına. Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz... Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz. Sonra mel'undaki tahribe müvekkel esbâb, Öyle müdhiş ki: Eder her biri bir mülkü harâb.
Öteden sâikalar parçalıyor âfâkı; Beriden zelzeleler kaldırıyor a'mâkı; Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin; Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin. Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam, Atılan her lağamın yaktığı: Yüzlerce adam. Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer; O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer... Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak, Boşanır sırtlara vâdilere, sağnak sağnak. Saçıyor zırha bürünmüş de o nâmerd eller, Yıldırım yaylımı tûfanlar, alevden seller. Veriyor yangını, durmuş da açık sinelere, Sürü halinde gezerken sayısız teyyâre. Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler... Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler! Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından; Alınır kal'â mı göğsündeki kat kat iman? Hangi kuvvet onu, hâşâ, edecek kahrına râm? Çünkü te'sis-i İlahi o metin istihkâm.
Sarılır, indirilir mevki-i müstahkemler, Beşerin azmini tevkif edemez sun'-i beşer; Bu göğüslerse Hudâ'nın ebedi serhaddi; 'O benim sun'-i bedi'im, onu çiğnetme' dedi. Asım'ın nesli...diyordum ya...nesilmiş gerçek: İşte çiğnetmedi nâmusunu, çiğnetmiyecek. Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar... O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar, Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor, Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor! Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker! Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer. Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi... Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi. Sana dar gelmiyecek makberi kimler kazsın? 'Gömelim gel seni tarihe' desem, sığmazsın. Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb... Seni ancak ebediyyetler eder istiâb. 'Bu, taşındır' diyerek Kâ'be'yi diksem başına; Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına; Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle, Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle; Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan, Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan; Sen bu âvizenin altında, bürünmüş kanına, Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına, Türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem; Gündüzün fecr ile âvizeni lebriz etsem; Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana... Yine bir şey yapabildim diyemem hatırana. Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini, Şarkın en sevgili sultânı Salâhaddin'i, Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran... Sen ki, İslam'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran, O demir çenberi göğsünde kırıp parçaladın; Sen ki, rûhunla beraber gezer ecrâmı adın; Sen ki, a'sâra gömülsen taşacaksın...Heyhât, Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât... Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber, Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber.
Mehmet Akif Ersoy
BÜYÜK ÖNDER GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK VE DİĞER CEPHE KOMUTANLARI
KASABAMIZDA ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ ANILDI
Başta Sosyal Bilgiler Öğretmenimiz sayın Yasin YILDIRIM'ın hazırlamış olduğu birbirinden güzel animasyon gösterileri ile kasabamız İlköğretim Okullarındaki öğretmenlerin birlikte hazırladıkları ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNİ ANMA töreni , izleyicilerde ilgi ve heyecan uyandırdı.
Sitemizde yayınlanan haberlerin ve fotoğrafların kullanım hakkı www.dislikasabasi.com 'a aittir.
Herhangi bir şekilde haber içeriği ve fotoğrafları izin alınmaksınız kullanılamaz..
Yorumlar yazarlarına aittir. İçeriklerinden biz sorumlu tutulamayız.
Yorum Bölümünden bundan sonra Yorum yapan üyemize ait bilgiler ve avatar resmi görülebilecektir. Avatar resminizi sitemizde yer alan resimlerden seçebileceğiniz
gibi farklı bir resim ile değiştirmek istiyorsanız ; özel mesaj bölümünden admine mesaj göndererek veya üyelikte yer alan email adresinden webmaster@dislikasabasi.com
email adresine resmin internet adresini veya resmi gönderebilirsiniz.
Dişli Kasabası
19/07/2005Mesaj Bilgisi
497
V.I.P. Üye
Kasabamızda ilk defa halka açık olarak gerçekleştirilen Çanakkale şehitlerini anma töreninde proğramı hazırlayan öğretmenlerimiz Yasin Yıldırım''a Deniz Umutlu''ya Arif Kağnıcı''ya okul müdürlerine çanakkale şehit torunu olarak teşekkür ederim. Şehitlerimizin ruhu şad olsun.Çanakkale geçilmez...
Yorumlayan :
H.Basri Kara
Tarih : 25/03/2007 00:00:00
dişli , bolvadin arasından...
14/01/2007Mesaj Bilgisi
40
Aktif Üye
ÇANAKKALE şehitlerimizin ruhları şad olsun.YA RABBİ Sana şükürler olsun ki <ŞEHİT> Torunuyuz....
Aziz şehitlerimizin gelecekleri için yani bizim için, bu güzelim vatan için kanlarının son damlalarına kadar şavaşarak o şerefli makama ''şehitlik makamına'' erişmişlerdir ruhları şaat olsun. Resimlerde çok güzel hazırlayandan Allah razı olsun...
Yorumlayan :
mustafa tekeş
Tarih : 24/03/2007 00:00:00
KÜTAHYA
28/04/2006Mesaj Bilgisi
916
Fanatik Üye
ÇOK ZORLUKLARLA VE FEDAKARLIKLARLA KORUNAN BU KUTSAL TOPRAKLAR,BU GÜN KAPISINDA BEKLEDİGİMİZ VE ADETA AMAN DİLEDİGİMİZ AVRUPA DENİLEN SÖMÜRGE AGASI DEVLETLERCE BÖLÜP PARÇALAYIP İŞGAL EDEREK <ŞANLI TÜRK DEVLETİNİ YOK ETMEK İSTEDİLER >FAKAT DAHİ ASKER MUSTAFA KEMAL VE ASKERLERİ SAYESİNDE NE CANAKKALEYİ GECEBİLDİLER NEDE ANADOLUDA BARINA BİLDİLER ŞİMDİ AYNI İŞGALİ VE SÖMÜRGEYİ YERLİ İŞBİRLİKCİLER SAYESİNDE KURUP TÜRK MİLLETİNİ BÖLÜP PARCALAMAK VE SÖMÜRMEK İSTİYORLAR TÜRK GENÇLİGİ UYANIK OL BU HAİNLERE FIRSAT VERME AVRUPAYA YÜZÜNÜ DÖN BUNLARA SIRTINI DÖNME BAŞARACAK KUDRET ASİL KANINDA VARDIR.
Yorumlayan :
mustafa tekeş
Tarih : 24/03/2007 00:00:00
KÜTAHYA
28/04/2006Mesaj Bilgisi
916
Fanatik Üye
ÇOK ZORLUKLARLA VE FEDAKARLIKLARLA KORUNUP BU KUTSAL TOPRAKLARI,BU GÜN KAPISINDA BEKLEDİGİMİZ VE ADETA AMAN DİLEDİGİMİZ AVRUPA DENİLEN SÖMÜRGE AGASI DEVLETLER BÖLÜP PARÇALAYIP İŞGAL EDEREK <ŞANLI TÜRK DEVLETİNİ YOK ETMEK İSTEDİLER >FAKAT ATALARIMIZI VE DAHİ ASKER MUSTAFA KEMAL VE ASKERLERİ SAYESİNDE NE CANAKKALEYİ GECEBİLDİLER NEDE ANADOLUDA BARINA BİLDİLER ŞİMDİ AYNI İŞGALİ VE SÖMÜRGEYİ YERLİ İŞBİRLİKCİLER SAYESİNDE KURUP TÜRK MİLLETİNİ BÖLÜP PARCALAMAK VE SÖMÜRMEK İSTİYORLAR TÜRK GENÇLİGİ UYANIK OL BU HAİNLERE FIRSAT VERME YÖNÜNÜ DÖN BUNLARA SIRTINI DÖNME BAŞARACAK KUDRET ASİL KANINDA VAR
sehitlerimizin ruhu sahdolsun cok guzel bulent hocam elinize saglik bizleri burdanda olsa duygulandiriyor vede sevindiriyorsunuz cok tsk ler
Yorumlayan :
mevlut akkus
Tarih : 21/03/2007 00:00:00
disaridan
17/03/2007Mesaj Bilgisi
18
Yeni Üye
ELINIZE SAGLIK COK GUZEL OLMUS
Yorumlayan :
hüseyin tekeş
Tarih : 20/03/2007 00:00:00
BAYAT SAĞLIK OCAĞI
17/10/2006Mesaj Bilgisi
74
Aktif Üye
Bu fotoğrafları görüpte duygulanmamak elde değil.Ölen tüm şehitlerimize Allah''tan rahmet ;bizleride onların şefahatini nail olan kullarından eylesin Rabbim(amin).
Yorumlayan :
İbrahim KARA
Tarih : 20/03/2007 00:00:00
Afyonkarahisar
26/05/2005Mesaj Bilgisi
212
Fanatik Üye
KANININ SON DAMLASINA KADAR VATANIMIZI KORUMA UĞRUNDA EN DEĞERLİ VARLIĞI CANINI VEREN ŞEHİTLERİMİZE SONSUZZ TEŞEKKÜRLER... HER TÜRK ..UĞRUNA CAN VERENLERİ VE GAZİLERİMİZİ GÖZÖNÜNE ALARAK ADIM ATMALIDIR...GEÇİCİ DÜNYA HEVESİNE KAPILIP KALP KIRMAMALI..ARTIK ZAMAN , DÜNYALIKLAR UĞRUNA KİN VE NEFRET DUYGULARIMIZI BİR KENARA BIRAKIP BİRBİRİMİZE SARILMA ZAMANIDIR...ÇÜNKÜ BİRLİKTE RAHMET AYRILIKTA AZAP VARDIR...BÜLENT HOCAM ELLERİNİZE KOLLARINIZA SAĞLIK SAYGILARIMLA..ORMANCI-A.KARAHİSAR
Yorumlayan :
YAŞAR ALKAN
Tarih : 19/03/2007 00:00:00
AŞKIMIN YANINDAN
20/03/2006Mesaj Bilgisi
26
Yeni Üye
